Home -> Campus Lifes -> พี่เล่าน้อง.....

พี่ เ ล่ า (ค ว า ม เ ป็ น อ ยู่ ใ ห้) น้ อ ง
รอบรั้ว ม.อ.ตรัง (ที่นี่...ควนปริง กิ่งแก้วศรีตรัง)

         มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตตรัง มีชื่อตามบทบัญญัติว่า "มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ เขตการศึกษาตรัง" ส่วนชื่ออื่นๆ ที่เรียกกันทั่วไปต่างๆนั้น มีที่มา...
         มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ เรียกกันย่อๆ ว่า ม.อ.
         มหวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตตรัง เรียกันย่อๆ ว่า ม.อ.ตรัง หรือบางคนเรียก ม.อ.ควนปริง หรือบางคนเรียก ม.อ.ซัง หรือ ย่อไปอีก มอตัง ทุกๆชื่อที่เรียกมีที่มาดังนี้
         ม.อ.ควนปริง เรียกตามตำบลที่ตั้ง และเรียกตามเสื้อวินมอเตอร์ไซค์ที่วิ่งไปม.อ.
         มอตัง นักศึกษาที่ชอบการตัดตอน เลยเรียกันสั้นๆ จาก ม.อ.ตรัง เป็น มอตัง
         ม.อ.ซัง มาจากคนตรังบางคนออกเสียง ตรังเป็น ซัง

         ดอกไม้ประจำมหาวิทยาลัย ก็ยังมีความสอดคล้องกับตัวจึงหวัดตรังเป็นอย่างมาก คือ ดอกศรีตรัง เพราะดอกศรีตรัง เป็นดอกไม้ประจำจังหวัดตรังด้วยเหมือนกัน
         (ม.อ.) ควนปริง เป็นอย่างไรน่ะหรือ..... ห่างจากตัวเมืองเล็กน้อยประมาณ 7 กิโลเมตรตามเส้นทางตรัง-กันตัง แล้วเลี้ยวซ้ายทางเข้าบ้านควนปริง ตามเส้นทางจะมีป้ายบอกมหาวิทยลัยเล็กๆ 2 ป้าย ป้ายหนึ่งน่ารักยืนหลบแดดใต้ร่มไม้ อีกป้ายหนึ่งยืนอย่างถ่อมตัวหน้าปากซอยเข้ามหาวิทยาลัย ถ้าสังเกตุไม่ดีจะไม่ค่อยเป็นเพราะป้ายทั้งสองจะค่อนข้างกลัวแดดเล็กน้อย
         ชีวิตความเป็นอยู่ของเพื่อนๆ ม.อ.ตรัง อยู่กันแบบพี่น้อง รุ่นพี่ทุกคนรู้จักรุ่นน้องทุกคน นับเป็นจุดเด่นของวิทยาเขตที่นักศึกษาได้รู้จักกันหมด ส่งผลให้การทำกิจกรรมต่าง และข่าวสารต่างๆไปสู่นักศึกษาได้อย่างทั่วถึง ประกอบกับพี่ๆ และอาจารย์ก็มีโอกาสดูแลนักศึกษาได้อย่างทั่วถึง จึงนับได้ว่าเป็นความอบอุ่นที่หาจากที่อื่นได้ยากนอกจากที่บ้าน
         กิจกรรมของนักศึกษา เช่น ตื่นเช้ามาออกกำลังกายกันตามความสมัครใจ บางคนวิ่งเหยาะๆ บางคนวิ่งเร็ว บางคนเต้นแอร์โรบิก บางคนเล่นฟุตบอล บางคนเล่นวอลเล่ย์บอลชายหาด บางคนเล่นเปตอง บางคนฝึกไดรว์กอล์ฟ บางคนเล่นบาสเก็ตบอล ฯลฯ และบางคนออกำลังกายในฝันบนเตียงนุ่มๆ ตามประสาคนขี้เซา จากนั้นพอได้เหงื่อเล็กน้อยพอเป็นกระษัยร่างกายสดชื่นกะปรี้กะเปร่าแล้วก็อาบน้ำรับประทานอาหารเช้าและเข้าเรียนตามปกติ
         นักศึกษาวิทยเขตตรัง ให้เวลากั้บการเรียนในช่วงเวลาที่มหาวิทยาลัยจัดตารางเรียนให้อย่างเต็มที่ คือเวลา 8.00-16.30น.โดยปกติจะเรียนที่อาคารเรียนรวม ยกเว้นวิชาที่ต้องใช้สนามฟุตบอลหรือลู่วิ่ง ชั่วโมงที่ว่างจากการเรียนก็จะใช้เวลาที่ห้องสมุด ห้องคอมพิวเตอร์ บางคนก็ชอบทำกิจกรรมอยู่แถวห้องชมรมใต้อาคาร 3 บ้างก็ติวหนังสือหรือทำการบ้านแถวอาคารเรียนรวมเป็นต้น หลังเลิกเรียน ก็จะรวมสังสรรค์กับเพื่อน หรือบางคนก็ออกกำลังกาย บ้างก็ไปเดินเล่นแถวๆ อ่างเก็บน้ำ ทำตัวเป็น พ่อพระ แม่พระโปรดสัตว์ด้วยการให้อาหารปลา...สบายใจน่าดู บางคนก็ไม่ชอบบรรยากาศออกกำลังกายในมหาวิทยาลัยก็จะออกไปเล่นกีฬาในหมู่บ้านบ้าง สนามกีฬากลางของจังหวัดบ้าง ซึ่งเพื่อนๆ กลุ่มนี้ก็ใช่ว่าจะออกกำลังกายอย่างเดียว แต่ออกไปเหล่สาวๆหนุ่มๆจากสถาบันอื่น ก็มีบ้างเหมือนกัน เพื่อเป็นอาหารใจ อาหารตาหลังเล่นกีฬา ก็ไม่ว่ากัน เพราะต่างคนต่างก็มีวิถีชีวิตและความชอบไม่เหมือนกัน

         ตกเย็นประมาณ 6 โมงเย็น ม.อ.ตรังจะมีบรรยากาศสุดยอดมาก...บรรยากาศจะมุ้งมิ้ง ตะวันกำลังลับขอบฟ้าแพรแสดสีแดงยามเย็นปกคลุมไปทั่วมหาวิทยาลัย ท้องฟ้าเหมือนถูกแต่งแต้มด้วยสีแสด สะท้อนไปทั่วทุกพื้นที่เหมือนจะบอกให้รู้ว่าภารกิจของวันกำลังจะปิดฉากลง เหล่านกกา นกต้อยตีวิด นกกระจาบเริ่มบินกลับรัง ส่วนนกกระจิบก็เริ่มกลับหอพัก...
         ที่ม.อ.ตรังในยามเย็น ไม่มีสภาพการแก่งแย่งกันขึ้นรถกลับบ้าน ไม่มีสภาพคนเบียดเสียดกันแออัดเพื่อแย่งกันทำกิจกรรมใดกิจกรรมหนึ่งเมหือนมหาวิทยาลัยกลางเมืองใหญ่ ยามนี้ดูสภารอบๆ มหาวิทยาลัยช่างรื่นรมย์เหลือเกิน และน่าเดินพักผ่อนปล่อยอารมณ์ไปตามสายลมยิ่งนัก
เป็นเวลาแห่งตะวันคล้อยขอบฟ้าจะมืดก็ไม่มืด จะสว่างก็ไม่สว่าง บรรยากาศม.อ.ตรังก็จะมุ้งมิ้งไปในบัดดล

         พลบค่ำยามราตรี ความมืดก็คืบคลานเข้ามา เหล่านักศึกษาก็จะอาบน้ำอาบท่าไปรับประทานอาหารเย็นที่โรงอาหาร ส่วนตระกูลนกฮูกทั้งหลายก็จะออกไปรับประทานอาหารในเมือง ต่อด้วยน้ำชาเล็กน้อย กลับมาอารมณ์ดีท่องหนังสือได้ต่อจนดึกดื่น แต่จะไปบ่อยๆก็ไม่ดีหรอกนะ เพราะเปลืองตังค์และเสียเวลา



คัดลอกจากเอกสาร "PSU Freshy 2004"